Ne gereği var "malamat" olmanın!..

Sadi-i Şirazinin “Yanlış üslup, doğru sözün celladıdır” şeklinde, “meşhur” olmuş bir sözü vardır. Eskiden Malatya’mızda, bu tip kişiler, “Malamat” diye tasvir edilirdi. “Rezil” anlamına gelen bu cümle, şu şekilde şerh edilmiştir: “Allah kimseyi şaşırtmasın, şaşırtırsa süründürmesin, süründürürse çektirmesin, çektirirse rezil etmesin, rezil ederse perişan etmesin, perişan ederse sersem âvâre etmesin…”

Evet, bahusus günümüzde insanlar “şöhret” olmak veya “makamını” korumak için, o kadar “entrika çeviriyor” ve “ayak-oyunları oynuyor” ki, görünce çok taaccüp ediyorum. Bunlar, meşhur olmak için cami cemaatinin üzerine “bevletmeye” çalışan ve onların nefretini kazanan “haylaz” çocuklar gibidir. “Taş yerinde ağırdır!” derler. Siz hiç kuyum işiyle uğraşanın, bas-bas bağırarak ürününü sattığını gördünüz mü? Kendinizi malamat etmenin ne gereği var? 

Zafer (!) sarhoşluğuyla karşılarındakine “demediğini” bırakmazlar; ondan sonra da “ilgi”, “alaka” ve “teveccüh” beklerler. Bu gibi kavgalardan dolayı, Malatya’nın kaybettiği doğru, ama kaybedenin sadece Malatya olmadığı da bir gerçek. Kavganın müsebbibine naçizane tavsiyem, lütfen başını iki elinin arasına al ve gerçekle yüzleş. Yoksa daha çok kaybedersin. Benden söylemesi…

...

MAKALENİN DEVAMINI OKUMAK İÇİN LÜTFEN BURAYA > TIKLAYINIZ.