Sülü Deynek

ÖZEL HABER Torunumu bazan sitenin bahçesindeki oyun parkına indiriyorum.
Çocukların  kaydıraktan, kaymasını, salıncakta sallanmasını, birbirleriyle didişmelerini, bağırmalarını, oyunlarını izlemek bana büyük bir haz veriyor.
       Gördüğüm birşey var ki ; bu beni gerçekten üzüyor, çocuklar, bireysel  oyunların peşinde, kimse kimseyle iletişim kurup, beraberce oynamıyor, hiçbiri takım oyununu beceremiyor, beraber yaptıkları tek şey didişmek ve kavga . 
       Acaba biz de böyle miydik diye düşünmeden edemiyor insan ...
        Hayır, kesinlikle biz ve bizim kuşaklar böyle asosyal bir kişilikte değildi, biz sokağa çıkınca muhakkak diğer arkadaşlarımızı da çağırır, tek başımıza hiç bir şey yapmaz, yapamazdık.

...

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN LÜTFEN BURAYA > TIKLAYINIZ.