28. Söz Üzerine: Cennet’te Nimetler Nasıl Ulvîleşir?

Soru:
Risale-i Nur’da geçen “Cennette nimetler ulvî bir sûret alır” ifadesi ne demektir? Aynı nimet, neden ve nasıl daha yüksek bir lezzet kaynağına dönüşür?

Cevap:
Evet, bu dünya dar bir dairedir. Buradaki nimetler ise geçici, kusurlu ve sınırlıdır. Lakin buna rağmen insanın hem midesine, hem hislerine, hem de aklına ayrı ayrı haz verir. Çünkü insan çok mertebeli bir mahlûktur.

Şimdi düşünelim:

Bir kiraz…
– Mide onu yer, nebâtî hayat lezzeti alır.
– Göz rengine, burun kokusuna, dil tadına hayran olur: hayvânî hayat lezzeti alır.
– Akıl, onun hikmetini, faydasını kavrar: insânî hayat lezzeti alır.
– Ama bir de iman devreye girer:
“Bu nimeti kim verdi? Niçin verdi? Ne kadar kıymetli?” diye tefekkür eder.
Ve bu da imanî bir lezzet doğurur ki, hepsinden ulvîdir.

İşte bu dört lezzet aynı kirazda birleşir.
Ama her biri başka bir letaifi doyurur.

Cennette ise bu lezzetlerin her biri:
– Kusursuzlaşır,
– Artar,
– Ebedileşir,
– Nurlanır
ve böylece ulvî bir sûret alır.

Nimet, artık sadece mideye değil,
göze, kulağa, kalbe, ruha, akla ve imana aynı anda hitap eder.
Ama öyle dünyadaki gibi zahirî değil,
ebedî ve hakikî bir keyfiyetle…

Cennet nimetleri işte bu yüzden daha ulvî,
çünkü artık:

– Ne eksiklik var,
– Ne bitme korkusu,
– Ne gaflet,
– Ne nankörlük…

Bu ulvîleşmenin zirvesinde ise,
imanla alınan lezzet vardır.
Zira o nimette, yalnız tat değil;
tefekkür, marifet ve muhabbet de vardır.

Velhâsıl…
Cennette nimetler değişmez belki,
ama onların aldığı sûret değişir:
Cennete layık olur, ebediyete uygun hâl alır.
İşte bu ulvî sûretin sırrıdır.

28. Söz’ün tefekkürüyle kaleme alındı.
29. ⁠
Murat Çetin yazdı.