"Bu bayrak buraya ait değil!"

İtalyanların, Libya’da yaptığı katliam, işkence ve tecavüzler halen hafızalardadır. Sömürgeler için özel olarak yetiştirilmiş olan ve Mussolini’nin sahip olduğu komutanların en tecrübeli ve en acımasızı olan Graziani, teslim olan Libya halkının gözleri önünde Kur’an-ı Kerim’i paramparça edip, ayaklarının altında çiğneyerek ---“Haydi, çağırın da (hâşâ) bedevi peygamberiniz yardımınıza gelsin.” diyerek; Müslümanların en kutsalına hakaret etmişti.  Ve hemen ertesi günü, şehrin ileri gelen uleması uçaklardan atılmış, vahadaki bütün hurma ağaçları kesilmiş, kuyular yakılmış, Libya halkının namusları kirletilmişti....
Kuzey Afrika’da halkların İslam inancıyla eğitilmesi, dinden uzaklaşan toplumun tekrar kazanılması ve Afrika’nın iç bölgelerindeki yerlilerin İslamiyet ile tanışmasını sağlayan ve Osmanlı Devleti ile sürekli birlikte hareket eden, dini ve siyasi bir hareket olan Senusi’lerin lideri Mehdi Senusi’ye ait ev ve tarihi kütüphane alevlere teslim edilmişti.
Böyle bir atmosferde, Libyalı mücahitler bir grup İtalyan askerini pusuya düşürür ve bütün unsurlarıyla birlikte, yok ederler. Geriye yalnızca genç İtalyan bir teğmen kalır. O da esir edip ve kelepçeli bir hâlde, Ömer Muhtar'ın karşısına getirirler. Ömer Muhtar, genç teğmenin ellerini çözer ve İtalyan bayrağını da eline tutuşturarak 
-“Bunu al ve git. Komutanlarına söyle, bu bayrak buraya ait değil.” der.
Ömer Muhtar'ın askerleri, teğmenin serbest bırakılması karşısında şaşkınlığa düşerler ve tepki gösterirler:
-“Ama onlar bize zulmediyor, Namuslarımıza saldırıyor ve insanlarımızı öldürüyorlar.” Diye itiraz ederler. 
Ömer Muhtar'ın cevabı tarihe geçer:
-“Onlar bizim öğretmenimiz değil.”

...

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN LÜTFEN BURAYA > TIKLAYINIZ.