İstifa ettirecek başka adam bulamadınız mı?..

Akıl, gördüğü her şey arasında bir münasebet “tesis” ederek, zihinde farklı farklı şeyler “tasvir” eder. Mesela önümüzde, bir tahta parçası, çivi ve çekiç vardır. İşte akıl, üçü arasındaki münasebeti tesis ettikten sonra; zihinde çay içmek için bir “sehpa” tasavvur eder ki, bu konu “Mukaddem-i tasavvuri” şeklinde tabir edilir.

Bazıları ise, akıllarını kullanmazlar. “Armut piş, ağzıma düş” mantığıyla hareket ederler. Böyle olunca da, zamanla düşünme yeteneklerini kaybedip, düşünenlerin düşüncesini “çalmakla-araklamakla” yetinirler. Akademik camiada bir adı “İntihal”dir.

Düşünme nimetinden “mahrum” kalmış bazı kişiler, kendilerine bir söz söylendiğinde; onun doğruluğunu veya yanlışlığını “tetkik” etmeden; “inanırlar”, “sahiplenirler” ve o konu hakkında bütün detayları “biliyormuş” gibi hareket ederler. Halbuki söylediği o söz, düşünce “süzgecinden” geçmemiş, “mantıksız”  ve “mekanik” bir düşüncedir(!). Mekanik düşünce(!) ve cevap(!)  konusunun daha iyi anlaşılması için, hemşerimiz merhum Kemal Sunal’dan bir örnek vermek isterim. 

Hepimizin bir değil, bir kaç kez izlediği “Hababam Sınıfı” film serisinde; müfettiş, okulu teftişe  gelmiştir. Durumu toparlamak ve idare etmek için okul müdürü; müfettişten önce sınıfa girer ve sınıftakilere şöyle der “Çocuklar, okulumuzda müfettiş var. Şimdi Mahmut hocanın tarih dersine girecek. Kendisini çok iyi tanırım. Hep aynı soruları sorar. Sırası bile katiyen değişmez. Soruları çok basittir.” diyerek sırasıyla “soruları”  ve “cevaplarını” “ezberletir” öğrencilere. 

...

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN LÜTFEN BURAYA >TIKLAYINIZ.