Mealcilerin (kuraniyyun) Sohbet meclisi

Bu mecliste sohbetin merkezinde Kuran vardır. Ancak Kuran'ı anlama da ise akıllar ön plana çıkar. Adeta peygambere söz hakkı verilmez ancak onun dışında herkes konuşur. Sözü peygambere verme adaletini göstermeyenler saygı duydukları hocalarına "Üstadımız filan, hocamız falanın çok güzel tespitleri" diyerek ikide bir onlara söz hakkı verirler. Akletmeye iki de bir vurgu yapılır. Akıl ve nefis merkezin tam ortasındadır.

Sohbet hocası ayetleri okur yorum yapar ve sohbet meclisinde bulunanlara sorar.
Ahmet bey siz ne anlıyorsunuz bu ayetten?
Ahmet bey: Bana göre ......
Peki Mehmet bey sizin düşünceniz nedir?
Mehmet bey: Burada ....... hocamızın müthiş bir tespiti var ki söylemeden geçemem.
Peki Ali abi siz ne düşünüyorsunuz?
Vallahi ben sizin yorumunuza katılmıyorum. Bence şöyle şöyle olsa daha doğru olur.

Bu arada sohbet meclisine yeni katılan Osman beye de sorulur.
Osman kardeş siz ne düşünüyorsunuz?
Osman yeni katıldığı sohbet meclisinde kendisine söz hakkı verilmesinin sevinci ve kibriyle ben bilmem demez. Bilmem demeyi kendisine ar olarak görür. Başlar akli yorumlar yapmaya. Birde Osman kardeşi sohbet meclisine kazanmak adına iki de bir çok güzel, çok doğru tespitler gibi sözlerle Osman kardeş taltif edilir.

Sohbet meclisi benim görüşüm senin görüşün tartışması ile bazen karşılıklı tartışma boyutlarına ve hatta kırgınlıklara kadar varır. Çünkü sözü dinlenmeyen ve görüşleri kabul edilmeyen kişi için kompleksler devreye girer.

Sohbet meclisinde bulunan herkes konuşur. Ama en az konuşan ve hatta bazen hiç konuşturulmayan Allah'ın elçisidir. Çünkü üstatlardan ve müthiş tespitler yapan hocalardan ve biraz bilgi edinmekle Kuran tefsirinde uzman olan sohbet müdavimlerinden Peygambere bir türlü sıra gelmez.

Bu sohbette ne peygambere, ne ilim adamına saygı vardır. Cahiller alim edasıyla yorumlar yaparak ne had bilir ne edep. Alimler ise dine bir sürü safsata sokan ve insanları saptıran hain adamlardır. Bu adamların yaptıkları yanlışlar (alimcikler tarafından) alaycı tavırlarla yerden yere vurulur.

Netice olarak sohbet meclisi ilmi edepten yoksun, manevi havanın kaybolduğu, şeytanın devreye girdiği ben merkezli ve her kafadan bir sesin çıktığı bir yer olur. Bunun adını da edepsizlik değil akletme olarak koyarlar.

Bu hal ise İslam'ın ve ilmin nasıl zayi edildiğinin resmidir. Ahir zamanın ve kıyametin yakın olduğunun haberleridir bunlar.

Oysa gerçek sohbet meclislerinde ise ilk söz Allah Azze ve Celle'nindir. Sonra Allah'ın elçisinin hayatının örnekliğinde devam eder. Sonrasında değerli ilim adamlarının açıklamalarıyla istişare edilir. Sonucunda ise dini doğru anlama ve doğru yaşama ortaya çıkar.