Murat ÇETİN / Kaybolan yıldızlar!

“Hayır! Yörüngesinde akıp giderken bazen kaybolan yıldızlara andolsun.”

(Tekvîr, 81/15)

*

Kayboldular…

*

Bir vakit gökyüzünde parlayan nice yıldız,

bugün yeryüzünde karanlık bir çukur gibi.

*

Bir zamanlar ümmete ışık tutanlar,

bugün Instagram filtresi kadar sığ,

Twitter etiketinden ibaret.

*

Kayboldular…

*

Mecliste yıldız gibi parlayanlar vardı.

Milletin vekili değil vekâletin milletiydiler.

Yörüngeleri halktı, yönleri Hakk’tı.

*

Şimdi?

*

Koltuk yörüngeli, çıkar merkezli, ego yakıtlı insanlar!

*

Kayboldular…

*

Bir zamanlar mahalleye ışık olan hocalar vardı.

Çocukların başını okşar, gençlerin gönlüne dokunurdu.

Siması ay gibi, sözü yıldız gibi…

*

Şimdi?

*

Camiye gelenin cep telefonunu fıkıh konusu yapar da,

dışarıda zina normalleşirken tek kelime etmez!

*

Kayboldular…

*

Bir vakit ilimle, irfanla yıldızlaşan kadınlar vardı.

Güzelliği göz değil gönül aydınlatırdı.

Edası secde, duruşu haya idi.

*

Şimdi?

*

Fuar fuar gezen, markayla yarışan, popülariteyle parlayan,

ama her şeyi olan, bir şeyi eksik: vakar!

*

Kayboldular…

*

Davası uğruna yıldız gibi kayan gençler vardı.

“Bir elimde Kur’an, bir elimde dava” derken,

başları dik, secdeleri derindi.

*

Şimdi?

*

Yörüngesini kaybetmiş, amacı unutturulmuş,

dijital yorgunlukla inançsızlığa sürüklenen kuşaklar.

*

Ayet diyor ki:

“Yörüngesinde giderken bazen kaybolan yıldızlara andolsun.”

*

Evet…

Kayboldular!

Ama andolsun ki onlar yeniden parlayacak!

Çünkü her geceyi yaracak bir sabah,

her zulmeti boğacak bir güneş vardır.

*

Ve o yıldızlar,

bir sabah yeniden doğacak!

*

Selam ve dua ile

Fiemanillah.