ÖZAL'DAN SONRA TÜFENKÇİ

Düşündünüz mü hiç? Dönüp geriye baktığınız da kimler gelmiş kimler geçmiş meğer. Unutulan, hiç hatırlanmayan, her dönem seçilen birileri, veya bi-dönemlik siyaset yapmış nice isimle karşılaşıyoruz. Bu gün hiç akla gelmeyen, oysa Türkiye bekası için gecesini gündüzüne katarak hizmet göstermiş hangi isimler gelip geçti bu yoldan. Buradan saymaya kalkışsak kimler yok ki kimler.

Malatya siyaset sahnesinden de çok önemli isimler bu kervana dahil oldu.

Menderes'in Demokrat partili döneminden tutun, Adalet partisi ile devam eden süreç, Hamido'nun o ateşli siyasi günlerinin gündeme bomba gibi düşen olayları derken; Anavatan ile Türkiye siyaset arenasına oturmuş önemli kimlikleri tanıdı bu millet. Erbakan'ın Refahlı-Faziletli günlerinde de Malatyalılar yine başroldeydi. Ne var ki Özal'lı o günlere bir daha ulaşılamadı. Ve Malatya ismi adım adım geri çekildi, yavaşladı, en son bitti.

Taki bu güne kadar. Bülent Tüfenkçi'nin ticaret ve gümrük bakanlığı koltuğuna oturmasına dek...

Oysa; Türkiye siyasi tarihine göz attığımızda Her dönem bir zorlukların baş gösterdiğini görüyoruz. Terör, nerdeyse bu ülkenin bir kaderiydi. Bunlarla birlikte siyasi suikastler yaşandı, şaibeli ölümler... Başbakanlar darağaçlarında tüketildi. Ciddi ekonomik krizler hançer gibi sokuldu bu milettin böğrüne, ekmek karnelerle verildi, yıllarca acısı dinmeyen darbelerle sarsıldı ülkemiz. Çok ağır siyasal hesaplaşmalar gerçekleşti, bedeller ödendi, tabiki yüksek oktavdan muhalif seslerin eşliğinde bir şekil Meclis görevini eksiksiz icra ederken Türkiye durmaksızın yoluna devam etmeyi başardı.

Genel anlamda Malatya ismi Türkiye siyasetinde sürekli önemli bir yere sahip oldu. Özal'lı yıllar ile bu daha da gün yüzüne çıkmıştır. Farklı bakanlık koltukları dönem dönem Malatya kimliğini taşıyan siyasiler tarafından paylaşıldı. Özal'dan sonra ne hikmetse Malatya vekillerinden kimse kabineye giremedi. İmar ve İskan bakanı Pütürge'li Ahmet Karaaslan'dan sonra Malatya kimliği ile bir ara Recai Kutan bakan oldu fakat Ankara milletvekili olarak. Fatma Güldemet Sarı çevre ve şehircilik bakanı oldu. O da Malatyalıydı fakat Adana milletvekili olarak...

63-64'cü hükümet dönemine geldiğimizde açıkçası beklenmedik bir sürprizle karşılaştık. Öznur Çalık ve Taha Özhan gibi Ak partinin ağır topları dururken Bülent Tüfenkçi'nin 24 kasım 2015'te kabineye girmesi şaşırttıcı bir hamle oldu. Ve Malatya tekrar siyasette ki o ihtişamlı günlerine geri dönüş yapmanın tarihine imzasını attı. Malatya halkı bir bakanlık koltuğuna sahip olmanın sevincini yaşadı böylece. Çünkü yıllardır büyük bir oy çoğunluğu ile desteklediği Ak Parti'nin Malatya'mıza bir bakanlık vermemesi kafalarda soru işaretlerinin çoğalmasına sebep oluyordu. Ticaret ve gümrük bakanlığı önemli bir bakanlıktı. Nihayet Av. Bülent Tüfekçi ile bu eksiklik aşıldı. Sempatik, sıcak, entelektüel bir kişiliğe sahip olan çiçeği burnunda bakanımızla Malatya hakettiği itibarı tekrar kazandığını gösterdi.

Türkiye çok önemli bir ülkeydi. Konumu, hacimsel büyüklüğü, alanı ve stratejik formatı onu saldırı modu altında tutmasına sebep olmaktaydı. Bu sefer 15 Temmuz gecesi gerçekleşen FETÖ darbesi geldi. İç ve dış düşmanlar tarafından ülkemiz karanlık bir mecraya sürüklenmek istenmesiyle karşıkarşıya kaldık. Gözbebeğimiz Ordu; devletimizin uçağı, tankı, askeri ile kendi halkına saldırı düzenleyecek kadar bir iç savaş ortamını geliştirmek çabasına girişti ve şehitlerimiz, yaralılarımız oldu bu uğurda. Şanlı milletimiz Cumhurbaşkanı Recep Tayip Erdoğan'ının talimatıyla sokağa dökülüp darbeyi püskürtmeyi başardı. Bu günlerde oldukça gerilen ortamda Hükümetle birlikte gümrük ve ticaret bakanımız Bülent Tüfekçi'nin aldığı tavır elbet çok önemliydi. Sağlam bir duruş sergileyerek darbeci ve darbelere karşı olduğu misyonunu sonuna kadar arkasında durdu. Ekranlarda sürekli bunu deklare ettiler. Elbet bu duruş çok önemliydi. Üst mevkiden bir siyasinin brifing vermesi iyi bir moral ve motive sayılıyordu. Ayrıca Malatya'lı bakanımız bütün Malatyalıların da sesiydi.

Bir de eskilerden beri halk arasında klişeleşmiş bir söz vardır. Derler ya "oy zamanı gelir siyasiler, kazandıktan sonra artık uğramaz, etmez, halkı unuturlar..." diye. Bakan koltuğunda Bülent tüfekçi ile bu tezin yanlış olduğu da kanıtlandığını kabul edelim. Geçen haftalarda bakanımız Malatyanın en uç ilçesi Doğanyol ve Pütürge'ye bir ziyaret gerçekleştirdi.Bunca karışıklık ve sıkıntılı dönemde bunu gerçekleştirmiş olmasını bir başarı öyküsü olarak tanımlamak gerekiyor. Halkla kaynaşmak, onları memleketinde ziyaret etmek-sormak, dertleri sıkıntıları varsa dinlemek, çözüm yolu üretmek, hizmet getirmek siyasi aktörleri kalıcı kılar bu topraklarda. Yazımızın başından da belirtilimiz gibi "kimler geldi kimler geçti" konusu vardı ya... işte insanların gönlünde kalıcı olmayı başarmak hizmet nüktesiyle mümkündür. Gerçekten bu toplum çok özel bir toplumdur. Fazlasıyla duyarlı ve hassastır. İyiliği de, kötülüğü de unutmuyor. Zamanla kendi içinde müthiş bir denklem oluşturuyor ve kimin iyi kimin yanlış olduğuna kendisi karar veriyor bu topraklar.

Öyle topraklar ki; kendisi için çalışanı, rantı gözeteni, devletin tahsis ettiği koltuğu suistimal edeni, menfaati peşinden koşanı derhal kat be kat burnundan getirerek cezalandırır, bitirir, yok eder, tarihin dehlizleri arasında unutulmaya terk eder. Hatta bazen rezil rusvayda eder. Fakat hizmet edeni yüceltir. Görevi dahilinde samimi duranı ödüllendirir. Halk menfaatine en küçük emeği unutmaz. Varsa iyiliği yazar onu bir köşeye ve bağrına basarak, yüzlerce yıl dilden dile dolaşmasını garanti eder.

Sayın Bülent Tüfekçi'de de bunu görüyoruz. Gerçekten Malatya ve Türkiye için bir şeyler yapmaya çalışıyor. Oturmuş olduğu koltuğun farkında. Özal'dan sonda Malatya'da en çok ismi anılacak kişi olabilir. Böyle bir fırsat var elinde. Sakin ve kararlı hareket ediyor. Milletinin ne istediğine kulak veriyor. Adil bir kişiliği var. Zaten adalet kökenli olması hesabıyla eşit yaklaşıyor herkese. Devletine milletine faydalı olmayı prensip edinmiş, "Özal'dan sonra Tüfekçi" şeklinde litaratörlere geçeceğini buraya yazdık bu gün. İnşallah daima böyle kalır, artık bize hayırlısı demek düşer.

TİMUR İNCE