Sümeyye Deniz KARTAL / Kalb-i Muhammedî

Eûzü billahi mine’ş-şeytâni’r-racîm
Bismillâhi’r-rahmani’r-rahîm,
Âlemleri tenvîr eden, hidâyet râhını daima kullarına feth ü küşâd eyleyen âlemlerin Rabbi Cenâb-ı Hakk’a nihayetsiz hamd-ü senâ; Rahmeten lil Âlemîn, Efendiler Efendisi, Habîb-i Hüdâ, Eşref-i Mahlûkat Efendimiz’e ve O’nun temiz ve pak âline, ashâbına ve nûrlu yolunun izindekilere sonsuz salât ve selâm olsun.
Âlemlerin yaratılmasından murad; Cenâb-ı Hakk’ın bilinmesi ve tanınmasıdır, bu bilinme ve tanınmanın temsili makâmı da Ekmel-i Mevcûdât olan Hazret-i Muhammed’dir (sas). O’nun hilkâti ise âlemlerin yaratılmasına bir sebep ve nüvedir.
Cenâb-ı Hakk, sadece o nuru kendisine izafe etmiş ve o nuru tasdik edip; “Abduhu, işte O’nun (Allah’ın) kulu” demiş, bütün peygamberlerde bulunan risâlet ve temsil makamının asıl mebdeini “Râsûlullah” atfıyla ilân etmiştir.
Hz. Muhammed (sas) ki aşkın biricik efendisidir. O Sultân-ı Enbiyâ’nın kavli şeriat, hâli hakîkât, fiili tarikât, sırrı da marifet makamının zirvesidir. Ölçü ancak O’nunla gerçek makamını ve mertebesini bulmuştur. Yaratılış sırrının tüm hakîkâti O’nda cem olmuş, yok oluşun sırlanması dahi yine O’nunla netice bulmuştur. 
Hakîkât bizim benliğimizle anladığımız bir şey değildir. Ancak nur-u Muhammedî ile O’na yakîn olanların idrâk edebildiğidir. O idrâk vahasında da korku ve hüzün yoktur. Ayrılık, mahrumiyet ve hasret yoktur. 
Dolayısıyla hakîkât, şeriat, marifetteki nur daima nur-u Muhammedî’nin akislerindendir.
Bu nura ulaştığı halde hâlâ başka şeyler görebilen kişinin de hakîkât ve marifetten zerre nasibi yoktur. Çünkü bu nura gerçek manada ulaşan kişi için artık ‘ben’ diyebilecek benlikten, ‘sen’ diyebilecek ayrılıktan, hatta ‘biz’ diyebilecek takatten eser kalmamıştır.
Diyor ya aşk eri Yunus:
Beni sorman bana ben bende değilem,
Bir ben vardır bende benden içeru!

...

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN LÜTFEN BURAYA > TIKLAYINIZ.