Namazda Gözümüz Nerede Olsun?

İnsan namaza durduğunda, yalnızca bedeniyle değil; kalbiyle, zihniyle ve bakışıyla da Allah’a yönelmiş olur. Namazda okuduğumuz ayetlere dikkat etmek, kalbimizi Allah’a bağlamak kadar, dışımızın da huşuya uygun olması önemlidir. İşte bu yüzden yıllardır sorulur: “Namazda göz nereye bakmalı?”

Gelin bunu bir öğretmenin sınıfta anlattığı gibi tane tane konuşalım. Çünkü mesele yalnızca nereye baktığımız değil, Allah huzurundaki duruşumuzdur.

Namazda gözün her rükûnda bir yönü vardır. Kıyamdayken, yani ayakta durup Kur’an okurken, gözler secde yerine bakar. Rükûda, eğildiğimizde ayak uçlarına yönelir. Tahiyyatta, yani otururken dizlere bakılır. Secdeye varıldığında ise gözler, burnun iki yanına çevrilir. Selam verirken, sağa selamda sağ omuza, sola selamda sol omuza bakılır.

Bunlar sünnettir, adap gereğidir. Kılınan namazın geçerliliğini bozmaz. Bu bakış yönlerinin terk edilmesiyle namaz bozulmaz, hatta sehiv secdesi bile gerekmez. Ancak bu şekliyle gözleri yönlendirmek, namazın huşusunu artırır.

Peki başka yerlere bakarsak? Örneğin göğe gözümüzü dikersek? Bu hoş karşılanmaz. Mekruhtur. Namazın ruhuna uygun değildir. Gözleri kapatmak caizdir. Ama “Ben gözümü kapattığımda daha çok huzur buluyorum” diyorsanız, yapabilirsiniz.

Kâbe’nin yanında namaz kılanlar için de bir not: Kâbe’nin tam karşısında bile olsanız, yine secde yerine bakmak daha doğrudur. Çünkü gözlerin de secdeye yönelmesi, kalbin secdesine yardımcı olur.

HÜLASA:
    •    Kıyamda gözler secde yerine,
    •    Rükûda ayaklara,
    •    Oturuşta dizlere,
    •    Secdede burnun iki yanına,
    •    Selamda sağa ve sola omuzlara çevrilir.
    •    Gözleri yukarı dikmek mekruhtur.
    •    Göz kapalı kılmak caizdir, huşu sağlıyorsa uygundur.
    •    Kâbe’nin önünde bile olunsa, gözler secdeye yönelmelidir.