Murat ÇETİN / FETÖ'yü Yendik, Vefasızlığı Yenemedik

Malatya’da garip bir huy var…
Adam, memleketi için gövdesini siper eder…
Alkışlanacak yerde ıslık çalarlar.

Tahşiye davası, FETÖ’nün terör örgütü olduğunun hukuktaki ilk damgası…
2010’da 128 masum insanı aldılar, içeri attılar.
Ben, daha ortada dershane kavgası yokken belgeleriyle yazdım.
O gün, herkes “Hocaefendi” diye önünde ceket iliklerken,
ben kayınbiraderime çocuklarımı emanet edip,
“Beni götürürlerse sana emanet” dedim.

Anlattım…
Öznur Çalık biliyor.
Ömer Faruk Öz biliyor.
Mücahit Fındıklı biliyor.
Bülent Tüfenkci biliyor.
STK başkanları biliyor.
Kanaat önderleri biliyor.
Ama Malatya, bilmiyor gibi yapıyor.

Ulusal basın yazdı…
Sabah, Star, Yeni Şafak, Takvim…
Sevilay Yılman, Nazif Karaman destek verdi.
Devlet, bu dosyayla FETÖ’yü tanıdı.
Malatya ise beni tanımadı.

Yıllar geçti…
Hamdolsun, burnumuz kanamadan çıktık.
Ama hâlâ bir tek yetkili, bir tek STK çıkıp
“Helal olsun, cesaret gösterdin” demedi.
Aksine…
Bugün bile yazdıklarımdan, çizdiklerimden,
menfaatine dokunduğum için bana tepki gösteren var.

Peki, bu vefasızlığa rağmen neden yazıyoruz?
Neden hâlâ uğraşıyoruz?
Çünkü Peygamberimiz buyuruyor:
“İnsanların en hayırlısı, insanlara faydalı olandır.”
O yüzden diyoruz ki:
Balık bilmezse de Halık bilir.

Ve biliyorum…
FETÖ biter, vefasızlık bitmez.

Acaba Gülmeli mi, Ağlamalı mı?

Malatya yanıyor…
Ama musluklardan su damlamıyor.

Şehir boşalmış…
Hani derler ya, köyde düğün var, şehirde su yok…
Aynı o hesap.
Ama buradaki fark şu:
Köyde davul çalıyor, şehirde damacana arıyorlar.

Yetkililer çıkmış, “Debi düştü” diyor.
Debi…
Sanki Uzakdoğulu çizgi film kahramanı.
Aslında bildiğin suyun akışı.
Ama bu şehirde akmayan tek şey su değil…
Vicdan da akmıyor, sorumluluk da akmıyor.

...

YAZININ DEVAMI BURADA