Murat ÇETİN / Sermayesi Olmayan Gazeteci!..

Gazetecinin “ilk görev”i, toplumun “doğru bilgi”ye “erişim hakkı”na riayet etmektir.

“İkinci görev”i ise, bu görevi yerine getirirken; “dürüstçe” haber toplama ve yayımlama özgürlüğü ile, “adil yorum” ve “eleştiri hakkı”nı her zaman savunmaktır. 

Şahsen, bu iki görevim konusunda “hassas” olduğumu herkes bilir. 

Yazılarımı takip edenler bilir ki; “profesyonellik”le birlikte, “nezaketten”, “nezahetten”, “nezafetten” taviz vermeden; yorum, haber ve analizlerimi “yazarım”. 

Hatırlanacağı üzere; Turgut Özal Üniversitesi eski rektörü Prof. Dr. Aysun Bay Karabulut’la ilgili yazılarım olmuştu. 

Söz konusu haberler sonucunda, Aysun Bay Karabulut ile “mahkemelik” de olmuştuk.  

Aysun Bay Karabulut’un etkiye karşıya tepkisinin verdiği bir “reaksiyon”la, beni “mahkemeye vermesi”, “yaygara koparması” ve “ithamlarda bulunması”nı gayet “normal” karşılıyordum. 

Çünkü “profesyonel olmak”, bunu gerektirirdi.   

Aysun Bay Karabulut, benim ne ilk ne de son mahkemelik olduğum isimdi…

Mahkemelik olduğum “rektörler”, “milletvekilleri”, “valiler”, “belediye başkanları” da var.

Bu insanların Malatya’yla ilişikleri kesildiği anda (görevden ayrıldıkları anda) “haklarında hiçbir haber yapmadım”.

Aysun Bay Karabulut’la ilgili haberleri yaptığım dönemlerde, “Malatya’nın gündemini belirlediği” iddiasında (!) olan bir haber sitesinin gönderdiği ve tahsis ettiği kişiler Turgut Özal Üniversitesi’nde “istihdam” edilmişti. 

Bunlar, o zamanlar, Aysun Bay Karabulut’u “metheden” yazılar yazıyorlardı.

“Mizansız”, “muhakemesiz”, “muvazenesiz” ve “yapay” dostluğun(!) düşmanlığı da çok feci olur ya!
Bu gazetecilerin, Aysun Bay Karabulut’a olan dostulukları (!) “menfaate” dayandığı için, bir anda, “düşman” kesildiler. 

Ellerinde malzemeleri de yoktu. 

“Bunu nasıl yıpratabiliriz?” diyerek, yazdığım yazıların muhteviyatına müracaat etmişlerdi. 

Benim haberlerimden “tırtıkladıkları” cümlelerle, Aysun Bay Karabulut’a saldırıyorlardı. 

Amiyane bir tabirle, “benim artıklarım”la, “varlıklarını” ifade etmeye çalışıyorlardı. 

Aysun Bay Karabulut, ikinci dönem rektör olmadığı, Malatya’yla bürokratik anlamda bir bağı kalmadığı halde, aynı haber sitesi, “sözde haber”lerine devam etti.

Yine sağdan-soldan tırtıkladıkları haberleri yayınladılar. 

Bu durumu “sermayesi olmayan gazeteci” olarak izah ediyorum.

Şayet, sermayeleri olsaydı, vatandaşa “etik kurallar” muvacehesinde, “saygılı bir yayın” yaparlardı. 

“Özellikle bu hususta yazıyorum” diyorsa biri ve kendini gazeteci olarak da lanse ediyorsa, “Sermayesi olmayan gazeteci” olarak anılır. 

Şayet sermayesi olsaydı “Temcit pilavı gibi” ısıtıp ısıtıp milletin önüne koymazlardı.

 
 ...

MAKALENİN DEVAMINI OKUMAK İÇİN LÜTFEN BURAYA > TIKLAYINIZ.