Nehir Duman yazdı: İnsanlık öldü mü?

Merhaba sevgili dostlar... Uzun bir aradan sonra sizlerle dertleşmek istedim. Bir depremzede olarak  şanslı olan ve hayatta kalanlardanım. Bu fırsatı veren Rabbime şükürler olsun. Demek ki  dünyada daha yiyecek ekmeğimiz varmış. O kadar doluyum ki hiç bir yere sığamıyorum.  Altı Şubat günü Malatya'nın da içinde bulunduğu on bir ilde yaşanan büyük deprem sonrası hepimizin psikolojisi çok kötü durumda. Bu illerde yaşayan herkesin hayatı bir gecede alt üst oldu. Kimi hayatını, kimi eşini ve çocuklarını, kimi akrabalarını, kimi arkadaşlarını, kimi evini, kimi iş yerini ve kimi de işini kaybetti. Özetle yıllarını verip elde ettikleri neleri varsa hepsi bir gecede hiç olup gitti. Hayatta kalanlarında geleceğe dair umutları yok oldu. Kimi arabasında uyudu günlerce, kimi köyüne kaçtı, kimi ise yakın akrabasına sığındı. İmkanı olan arabasına binip şehri terketti o gece, olmayanlar da sokaklarda aç ve susuz, barınaksız yoğun kar yağışı altında oradan oraya sürüklendi durdu. Belediyenin ve AFAD 'ın gösterdiği yerlere sığınanlar oldu. O yerlerden bazıları  maalesef ki sağlam değilmiş, ikinci depremde sığındıkları bazı yerler de insanların üstüne yıkılmış. Çok kötü zamanlardan geçti onca insan, gidebilenler gitti. Lakin kalanlar hala çadırlarda yaşam mücadelesi veriyor. Ve ne yazık ki hala evi ve sığınacak bir yeri olmadığı için ve de çadır alamadığı için ekmek damlarında yaşamaya çalışan insanlar var. Bu da yetmez gibi yağmur ve sel felaketi insanları çok zor durumda bıraktı. İnanın hayal edemeyeceğiniz kadar zor şartlarda yaşam mücadelesi veriyor bir çoğu. Bunları neden söylüyorum. Şu sebepten, ilk günler tüm dünya seferber oldu. Bir kaç hafta enkaz altında kalanları kurtarma çalışmaları yapıldı. Tüm Türkiye tek yürek olup küçük büyük demeden bir katkı sağlamaya çalıştı. Devletin yetkili kurumları barınma desteği sağlanmaya çalıştı, yiyecek ve giyecek sağlanmaya çalışıldı. Bunun için emeği geçen ve zerre-i miskal katkısı olan herkese çok teşekkür ederim, minnettarız,  Allah razı olsun. Ama sonrası... Sonrasında depremzedeler hariç herkes için hayat normale döndü. TV de saçma sapan programlar yayınlanmaya devam etti. İnsanlar depremzedeleri unutup kaldıkları yerden hayatlarına devam ettiler. Bunun için kimseye sitem etmiyorum, yanlış anlaşılmasın. Lakin medya daha fazlasını yapabilirdi, diye düşünüyorum. Depremzedelere gelince onlar  için sonrası  olamadı  ve de olamıyor. Deprem durmuyor. Deprem bitse, bir bitse evi sağlam olan evine dönecek, evi yıkılan başka çaresine bakacak. Lakin şimdi evleri yok, işleri yok, aileleri yok, maddi olanakları yok, en kötüsü de umutları yok. Ne yapacaklarını bilmez bir halde çadırlar da sefalet içinde, soğuğa, yağmura, sele rağmen dayanmaya çalışıyorlar. Allah yar ve yardımcıları olsun.

...

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN LÜTFEN BURAYA > TIKLAYINIZ.