Üç Zarfla Yönetilen Şehir: Malatya!
Sami Er, seli Karayolları’na, borcu geçmiş yönetime, TOKİ’yi ise kendisine yazıyor!
Beton Yığını mı, Vizyon Proje mi?
Malatya Büyükşehir Belediye Başkanı Sami Er, yeniden inşa edilen çarşıyı “beton yığınına dönüştü” diyerek tarif etti. Fakat ardından “emin olun, eskisinden güzel olacak” dedi. Bu çelişki, hem yapana hem eleştirene işaret ediyor: İkisi de aynı kişi.
Sel Baskını Oldu, Suçlu Bulundu: Karayolları!
Son yağışlar sonrası Malatya sel baskınına uğradı. Kamuoyunda gözler belediyeye çevrilmişken, Başkan Er sorumluluğu Karayolları’na yöneltti. Oysa altyapı düzenlemeleri ve geçici drenaj sistemleri yerel idarenin öncelikli sorumluluğunda.
18 Milyar Borç, 1 Cümlelik Gerekçe: “Ben Bu Yükle Ne Yapayım?”
Er, önceki yönetimden devraldığı 18 milyar TL borcu sıklıkla dile getiriyor. “Bu yükle nasıl hizmet edeyim?” diyerek eleştirilerden sıyrılmak istiyor. Ancak kamuoyunda bu söylemin hizmet üretmemeye kalkan yapılmasından endişe ediliyor.
TOKİ Yolundaysa Başkanın, Sarpa Sardıysa Bakanlığın!
TOKİ konutlarıyla ilgili konuşmalarında ise ilginç bir söylem dikkat çekiyor:
“Eğer işler yolundaysa, ‘ben yaptım’ diyor. Sarpa sararsa, ‘bakanlık yaptı’ diyor.”
Kamu yatırımı ile yerel yöneticilik arasındaki sınır giderek bulanıklaşıyor.
Ve Üç Zarf Hikayesi: Gürkan, Karayolları ve Sıradaki Kurban
Murat Çetin’in Hasbihal köşesindeki ifadeyle:
Sami Er, bizzat kendisi üç zarf hikâyesini anlatıyor:
Birinci zarf: Gürkan suçlu.
İkinci zarf: Ekip, çevre, Karayolları.
Üçüncü zarfa henüz gelinmedi. Ama yakında Sabri giderse, Kadir görevden alınırsa, kimse şaşırmasın.
Malatya hizmet bekliyor…
Ama Başkan her eleştiriye yeni bir zarf açarak cevap veriyor.
Yazının tamamı için Murat Çetin’in Hasbihal köşesindeki yazıyı okuyabilirsiniz: https://www.malatyatime.com/makale/toki-benim-isimmis-peki-adiyaman-kimin-78522
Videolar için YouTube kanalımıza abone olmayı unutmayın!
BUNLARA DA BAKABİLİRSİNİZ
- 2SEVDİM
- 3ALKIŞ
- 0KOMİK
- 0İNANILMAZ
- 0ÜZGÜN
- 2KIZGIN
Yorum Yazın
E-posta hesabınız sitede yayımlanmayacaktır. Gerekli alanlar ile işaretlenmişdir.
Yorumlar
Mehmet yangırkan
04-07-2025 06:41Yazık oldu Malatya ya bir proje si olmayan başkan aklı ve selim davranmayan başkan yapamaz
Cemo
03-07-2025 22:22Tepeden inme başkan il özel idaresi genel sekreteri iken işçileri başka illere sürgün etti hepsi mahkeme kararı ile geri döndü ve tazminat aldılar kendisi bu nedenle kamuyu zarara uğrattı. Bir Malatyalı olarak TOKİ başkan yardımcılığı yapatı Malatya ya bir faydası oldumu Selahattin Gürkan ın başlatıp bitirdiği kuzey kuşak yolunun asfaltını kaç kere söküp yaptırdı. Kurum bakanın esrlerine sahip çıkıyor. ikizcede anahtarını teslim alan deprem zadeler alt yapının olmaması nedeniyle evlerine taşınamıyorlar.
Malatya
03-07-2025 12:00Sade vatandaş olarak zarflar da anlamam.Ama gerçek şu Malatya da AFAD ve TOKİ sorun çözümünde sınıfta kalmış.Bitirilen evlerin alt yapısında sorunlar var .En erken çözüm 1 yıl oluyor.Vatandaşta oturamadığı evin yakıt gideri ve diğer kalemlerdeki giderler alınıyor.Sıcak su merkezi sistem deniliyor ve yazın güneş enerjisinde faydalanılıyor sıcak su gideri parası alınıyor.Güneşe TOKİ hangi parayı ödüyor anlamadım.Beton fiyatlarında fırsatçıların elinde çevre illerin üç katı.Belediye ye gelince sorunlar var buna çözüm üretmek için yönetime talip oldular . Yıllardır aynı parti yönetiyor.Malatya ya millet bahçesinde önce okul alt yapı ve yol lazım.Beylerdersindeki köprü kaldırmıyor.Bunun için alınan karar isabetli olmuş.Sağlık kuruluşların ivedilikle TOKİ konutlarının yanına yapılması , market ve fırınlar açılması.Malatyanın hava kalitesi çok kötü insanlarda bir kaç yıl içinde solunum sistemi hastalıkları görülecek bunun için önlem alınması gerekiyor.
Ahmet Kılıç
03-07-2025 08:58Ben akademisyen değilim, mühendis de değilim. Ama bu şehirde her gün dükkan açıyorum. Geçen yağmurda kapının önü göle döndü, müşterilerim bile gelmedi. Bir belediye başkanı, “Ben TOKİ’deydim” diye övünüyor, ama yağmurda çöken yolları Karayolları’na atıyor. TOKİ yaptıysa evleri, bu yolları kim yapacak? Herkes devlete çalışıyor ama devlet sadece Ankara değil. Yerel belediye de devlet. Zarf falan anlamam ben. Bu halk artık iş istiyor, çözüm istiyor. Önceki başkanı da eleştiriyordum ama şimdi gelen “benim suçum yok” diyorsa neden o koltukta oturuyor? Bir yıl geçti, tek bir altyapı çalışması başlamadı. Bir dükkan işletiyorum, belediye gibi değil. Mazeret değil, iş lazım. Gerçek bu.
Avukat
03-07-2025 08:57Yeni döndüğüm bu şehirde ilk defa böyle bir “zarf” hikayesiyle karşılaştım. Açıkçası gülsem mi üzülsem mi bilemedim. Çünkü bu hikaye, sorumluluk al(a)mayan, hesap ver(e)meyen ama sürekli konuşan bir siyaset dilini özetliyor. Belediyecilik, borcu açıklamak değil; borçla birlikte vizyon koymaktır. Eğer borç varsa, onu dengeleyecek strateji de olmalı. Kamu ihaleleri, dış finansman, AFAD koordinasyonu, proje ortaklıkları gibi çözümler konuşulmadan sadece “öncekiler çok yemiş” demek, bu halka fayda sağlamaz. Zaten halk da artık bu tür polemiklere doymuş durumda. Bu şehir hak ettiği yönetimi görmek istiyor. Birkaç zarfla değil, kalın bir proje dosyasıyla.
Zeynel Baltacı
03-07-2025 08:56Ben 25 yıl bu şehrin afetlerine koşmuş bir adamım. Yangın, su, çökme, ne varsa gördük. Ama bir belediye başkanının su baskınına “Karayolları’nın işi” deyip geçiştirdiğini ilk defa duyuyorum. Evine su giren vatandaşa “kimin sorumluluğunda” diye belge mi göstereceksiniz? Hadi o borcu devraldınız, peki bir yılda ne yaptınız? En riskli sokakları tespit ettiniz mi? Olay günü nerelerdeydiniz? Kriz merkeziniz nasıl çalıştı? Vatandaşın aklıyla alay etmeyin. Artık eski yönetimi suçlamak tutmaz. Çünkü vatandaş sandıkta suçluyu buldu. Şimdi iş çözüm üretmekte. Zarf açmak değil, dosya kapatmak lazım. Her yağmurda “Allah’tan büyük felaket olmadı” diye dua etmekten yorulduk.
Ayşenur Yılmaz
03-07-2025 08:56Üç zarf meselesi tam anlamıyla bir yönetim refleksini özetliyor. Ne yazık ki Türkiye’de birçok yerel yönetici, bir sorunla karşılaştığında ilk işi sorumluluğu başkasına atmak oluyor. Oysa kamu görevlisi olmak, “zarf açmak” değil; krizi yönetmek, çözüm üretmek ve sorumluluğu üstlenmektir. Malatya gibi bir şehirde sel felaketi yaşanıyor ama hala “bizimle alakası yok” söylemi duyuluyorsa, burada ciddi bir plansızlık sorunu vardır. Mesele sadece altyapı değil, halkla kurulan bağ. Şeffaflık, veriye dayalı açıklama ve sürekli iletişim artık yöneticilerin kaçamayacağı alanlar. Bu zarf hikâyesi, bir trajedinin üstünü örtmekten öteye gitmiyor. Umarım halk bu defa zarfı değil, içindeki boşluğu görür.
Mehmet Ali Yılmaz
03-07-2025 08:55Zarf hikâyesi ne kadar gerçek, bir o kadar da acı… Çünkü ben bu şehirde altyapının ne kadar ihmal edildiğini 2020’den beri izliyorum. Her yağmurda aynı sokaklar göl oluyor, her krizde aynı cümleler kuruluyor. Ben mühendis olarak şunu biliyorum: Su basıyorsa ya kot hatalıdır ya da drenaj çalışmaz. Ama bizde hep “öncekiler yaptı”, “Karayolları bakmıyor” deyip geçiliyor. Sayın Başkan bu kadar borcu açıklıyor ama peki hangi planla, hangi mühendislik raporuyla çözüm üretiyor? Hiçbir bilgi yok. Samimiyet zarfla ölçülmez. Bu şehir artık laf değil, harita görmek istiyor. Altyapı planı nedir? Hangi mahallenin hangi sokakları acil risk altında? Bunları açıklamadan “Ben ne yapayım?” demek, milleti çaresizliğe ikna etmektir. Oysa biz çözüm görmek istiyoruz. Mazeret değil, proje konuşulmalı.
Akademisyen
03-07-2025 08:53Çetin’in üç zarf metaforu, yerel yöneticinin kriz anında kurumsal sorumluluğu ne kadar ciddiye alıp almadığını çarpıcı biçimde gösteriyor. İlk zarfla “öncekini suçlama”, sonra “etrafındakileri suçlama” ve son olarak “sen de zarflar hazırla” stratejisi, dar durumlarda liderlerin gündemi değiştirme refleksi olarak tanımlanabilir. Bu, akademik literatürde “algı yönetimi” veya “kriz iletişim stratejisi” olarak adlandırılır. Ama bu tür stratejiler, kamu önünde gerçek ve somut hizmet beklentisine sahip toplumlarda hızla çözülür. Malatya halkı, özellikle sel gibi doğrudan etkilenen bir kriz döneminde teknik altyapı ve atılan adımları görmek istiyor. Bu bağlamda, borç itirafı samimi olsa da, “Ben ne yapayım ki” tavrı kamu algısında yetersizlik olarak yorumlanıyor. Çözüm, zarf politikası değil; “bu da altyapıda şu çalışmayı yaptık, bu bölgeye şu sistemi kurduk” demek. Şeffaf planlama ve halkla iletişim, kredibiliteyi korumanın temel yolu. Algıdan ziyade eylem bazlı yaklaşım, kamuoyunda karşılık bulur.
Zeynep Yıldırım
02-07-2025 09:07Çetin’in “üç zarf” metaforu toplumsal algıyı açığa çıkarıyor: sorunu kabul etmeme, sorumluluk itiştirme, sonra da yeni bir kurban yaratma… Bu bir “sosyal dışlama” mekanizmasıdır. Oysa toplum selzede, tozla boğuşan bir psikoloji yaşıyor; yardım eli uzatılmasını bekliyor. Özellikle demokrasi kültüründe yöneticinin görev alandan kaçması, kolektif travmayı büyütür. Ayrıca borca sığınma, bu travmanın sorumlu muhatabını belirsizleştirir. Halkın dertleri mayda değil, aşma, su atma, gündelik hayatı düzelme peşinde. Çetin’in eleştirisi, buraya işaret ediyor: zarf açmayı bırak, halkla beraber çalış. Aksi duruş, “kendini eleştirme” eksikliği, kenti süründüren bireysel odakta takılıyor. Siyasetteki en güçlü strateji, empatiyle birleşen hizmettir. Bu yazı ise empati eksikliğinin tanımı gibi: fotoğraf var, baret yok. Bu yüzden “Malatya telaffuzu” değil, “Malatya telaffuzda kaldı” diyoruz. Bu tür yazılar kentle vatandaş arasındaki kırılmaları gösteriyor, tam da okunması gereken kıymette.
Mehmet Can
02-07-2025 09:061970 sonrası Türkiye kentlerinde kurulan büyük projeler, hep merkezileştirilmiş TOKİ ya da merkezi finansla gerçekleştirildi. Yerel belediyeler ise altyapı, cadde düzeni, sosyal mekanlar gibi alanlarda yetki sahibiydi. Burada yanlış olan, yerel yöneticinin TOKİ patronu rolüne soyunması. Zarf hikâyesi bu anlamda “yerel yöneticinin alan ihlali” ni gösteriyor. Ayrıca sel oldu ya da oldu mu, sorumluluğu Karayolları’na atmak, şehir planlamasında bölgesel eşgüdüm eksikliğini ortaya koyuyor. Çetin’in kritik noktası yerinde:şehir sadece beton yığını değildir, yaşam alanıdır. Gidip baret takmadan, tozu koklamadan konuşmak, simülasyon yapmaktır. Halk akademik açıklama bekler ama aynı zamanda yolda giderken su çıkmasın diye de bekler. Fotoğraf kareleri, yansımayınca fayda sağlamaz. Bu nedenle bu yazı, planlama ve siyaset arasındaki dengeyi sorgulatan güçlü bir çağrı niteliğinde.
Ayşe Demir
02-07-2025 09:06“Sami Bey devlet benim” nutku bugün siyaset literatüründe sıkça başvurulan bir güvenlik refleksi haline geldi. Bu refleks, haklılıkla örtüşmüyor; çünkü devletin işi kamu hizmetidir, kişilik gösterisi değil. “Üç zarf hikâyesi” tam da buradan doğuyor: Sorun varsa başkaları sorumlu tutuluyor; çatıyı aşan dış krizlere sığınarak yapay bir hakimiyet havası yaratılıyor. Bu söylem, batı toplumlarında “yalnızlaşan lider” sendromuna benzer bir siyasi yalnızlık oluşturabilir. Halkın duygusu net: Su durmadı, toz kalkmadı, hizmet gelmedi. Fotoğraf var, açıklama yok. Çetin’in yazısı tam da burayı kırıyor: Siyasi lider algısı ile somut “kentsel dönüşüm” algısı arasındaki makas artıyor. Akademik olarak bu durumu “temsil kriz” olarak adlandırırız; çünkü temsil edilen halkla aradaki ilişki, söylemden eyleme düşmüş. Halk, “Sami Başkan, yapacağız!” diyeni sahada değil, sosyal medyada görüyor. Önce inşa et, sonra fotoğraf çektir.
Ahmet Şahin
02-07-2025 09:05Sel baskını yaşanmasında asıl ihmal hem fiziki altyapıda hem kurumsal görev tanımında. Belediye’nin altyapıyı planlama yetkisi Anayasa ve yasalarla tanımlıdır. Karayolları sadece karayollarını yönetmekle mükelleftir; yağmur suyu altyapısı, kanalizasyon, drenaj malikleri yerel yönetimdir. Dolayısıyla “sorumluluk Karayolları’nda” söylemi, teknik olarak yanıltıcı ve kamuoyunu yanlış yönlendirmeye yöneliktir. Ayrıca borçla ilgili açıklamalar, aslında şeffaflık beklentisini karşılasa da, “borç var, ben ne yapabilirim ki” tonu hizmet üretme gücünü zayıflatır. Kaldı ki zarf hikâyesi gibi yalanlama stratejisi, yönetim istikrarını değil, güven kaybını artırır. Kamu kaynağının kullanımı, temizlik, altyapı, teminat mektubu gibi hususlar kent yaşamının doğrudan parçasıdır. Bu da gösteriyor ki, teknik-mekanik işlerle siyaset arasındaki doku arayüzü doğru kurulmamış. Çetin’in yazısı, tam da bu yapısal zayıflığa işaret ediyor. Kimse zarf açarak hizmet beklemez. Halk, su akıyor diyor, hizmet gelsin istiyor. Bu yüzden bu kadar laf kalabalığı, somut adımların önüne geçiyor. Teknik anlamda devlet-makam ilişkisi netleşmeli, şehir planlamasında daha becerikli ekipler oluşturulmalı.
Emine Karaca
02-07-2025 09:05Murat Çetin’in eleştirisi, yerel yöneticide sıkça gördüğümüz “statü krizi”ni gözler önüne seriyor. Bir tarafta “beton yığını” dedikten sonra “daha güzel olacak” sözü, doğrudan vizyon ile pratik arasında tutarsızlığı ortaya koyuyor. Belediyecilik, sadece eleştiri veya fotoğraf çekmekle değil, altyapı, planlama ve idari kapasiteyle yoğrulmuş bir süreçtir. Eğer sel olur, su baskını yaşanırsa, sorumluluğu Karayolları’na yüklemek, yerel yöneticinin asli görevini unutmak anlamına geliyor. Ayrıca borç üzerinden yapılan sığınma hamlesi, hizmet üretiminde inisiyatif almamakla eşdeğer; bu da halkta “yapamaz” algısını pekiştiriyor. Yazıda “üç zarf” metaforuyla tarif edilen strateji, aslında elden kaçan fırsatların, kendi başarısızlıklarını örtme çabasından ibaret. Akademik düzlemde bu yaklaşım “kurumsal sorumluluktan kaçma” olarak adlandırılabilir. Hizmetin benimsemesi, siyasi söylem değil, sürdürülebilir proje mantığıyla desteklenmelidir. Yani sayın başkan “ben yaptım” derken, mimari kaliteyi, planlı imarı, akıllı altyapıyı da anlatmalıydı. “Ben yaptım, ama Karayolları baskın yaptı” demek, derdini anlatmayan siyasetçiye dönüşmek demek. Çetin’in yazısı, Malatya’nın bu zihniyet kırılmasını kaçırmayacak bir fırsatla yüzleştiğini gösteriyor.