Malatya’da “Video Savaşları”: Meydan Boş, Ekran Dolu
ÖZEL HABERSandık kapandı ama sahne kapanmadı. Murat Çetin’in Pazartesi Hasbihal’inde, Malatya’da yönetim dilinin şantiye takviminden çok kamera kurgusuna yaslandığı eleştirisi öne çıkıyor.
Gündem Ekranda, Şehir Sahnede
Kısa videolar pırıl pırıl: drone açıları, tempolu müzik, parlak altyazılar… İzleyici “düzeliyoruz” duygusuyla ayrılıyor. Peki ya iş programı? Hangi proje, hangi tarihte, hangi bütçeyle bitecek?
İzlenme Var, İçerik Yok
Siyaset kurumu 17 dakikalık konuşuyor; izleyici 25. saniyede “kaydır”ıyor. Metraj büyüyor, bilgi küçülüyor. Kamu iletişimi “hikâye”ye dönüşüyor; hesap verilebilir veriler arka planda kalıyor.
Belediyecilik mi, Fotoğrafçılık mı?
Saha gezileri kalabalık kadrolarla afişe ediliyor; icraat listesi inceliyor. Bir yanda ekip fotoğrafları, öte yanda kırsalda tek başına pozlar… Görsel zengin, altyapı başlıklarında ilerleme zayıf.
“Montaj Çağı”, İcraat Açığı
Su, altyapı, deprem sonrası toparlanma, ulaşım: Şehrin gerçek gündemi sabit. Videolar kurgu düzenliyor; hayat sahasında çözüm bekleyen dosyalar birikiyor.
Kamuoyunun Meşru Soruları
• Ne yapılacak? Proje kapsamı net mi?
• Ne zaman? Teslim tarihi ve ara kilometre taşları açık mı?
• Kaça? Bütçe, kalem kalem şeffaf mı?
• Kim sorumlu? Yetki-sorumluluk şeması ilan edildi mi?
Talep Net: Takvim, Bütçe, Sorumluluk
Malatya’nın ihtiyacı “beğeni” sayısı değil; takvime bağlı icraat, şeffaf bütçe ve ölçülebilir ilerleme. Kamera kayıt alır; vatandaş teslim tutanağı ister.
İlginizi Çekebilir