Sözün Bittiği, Sevginin Başladığı Yer: Annelik

Hayatın en sert rüzgarında, en karanlık gecelerinde ve en çıkmaz sokaklarında bile arkamda hep dimdik bir dağ gibi duran annemin Anneler Günü’nü kutlayarak başlamak istiyorum bu satırlara... Ne zaman bir yokuşta nefes nefese kalsam, elimi uzattığımda oradaydı. Ne zaman gözüm kararsa, ne zaman dünya susup içimdeki çocuk ağlasa... Sesiyle, varlığıyla, sevgisiyle iyileştirdi beni. Canım annem, iyi ki varsın. İyi ki kalbim senin sevginle büyüdü.

**

Bugün, bu toprakların acısını yüreğinde taşıyan tüm şehit annelerinin de günü… Evladını vatan toprağına emanet eden, fotoğraflara sarılıp uyuyan, her bir gün biraz daha susarak, ama kalbinde hep konuşarak yaşayan anneler... Sizin sabrınızın, dik duruşunuzun ve tarifsiz acınızı içe çekip yine de gülümseyebilmenizin önünde saygıyla eğiliyorum. Siz bu ülkenin sessiz kahramanlarısınız.

**

Anne olan, anne adayı olan, gönlünde bir çocuğa yuva kurmuş tüm kadınların da Anneler Günü kutlu olsun. Çünkü annelik sadece doğurmak değil, yüreğini evlat gibi sarmak, onu geleceğe hazırlamak, sevgisiyle büyütmektir. Anneler, zamanın ötesinde bir varoluş taşır. Sevgisi koşulsuzdur, duası sınırsızdır, kalbi bölünmez, hatta bölündükçe çoğalır. Anne olmak; uykusuz gecelere razı gelmek, yorgun düşse de yıkılmamaktır. Anne olmak, kalbinin ritmini bir başka canla eş zamanlı atmaktır.

**

Ben de bir anneyim. Ve bu dünyada en çok "anne olmayı" sevmiş bir anneyim.

Bu sabah, oğlum bana sarılıp "Anneler Günün kutlu olsun anneciğim" dediğinde... Asıl ben ona teşekkür ettim.
Çünkü bana anneliği o tattırdı.
O benim en kıymetlim, en değerlim, en büyük hediyem.

Oğlum…

Sen bu dünyaya gelmeden önce hayatı biliyordum belki, ama nefes almayı bilmiyormuşum. Sen doğduğun an, içimde bir kalp daha atmaya başladı. Sadece sana ait, sadece seninle anlam kazanan bir kalp...
Sen bana sadece "anne" demedin…
Sen, benim içimdeki en güçlü kadını uyandırdın.
Uykusuz geçen gecelere şükür ettim, seni izlerken geçen saatlerde zamanın durmasını diledim.
Sen gülerken içimde baharlar açtı, hastalandığında dünyam karardı.
İlk adımın, ilk kelimen, ilk düşüşün… Hepsi benim kalbime yazılmış en kıymetli anılar oldu.

Sen büyürken ben de büyüdüm. Beraber büyüyoruz.
Her kelimene, her bakışına, her ufacık dokunuşuna minnettarım.
Ben senin gölgen olmak isterim, ne zaman yorulsan yaslanacağın bir dağ…
Ve sadece seni izleyerek mutlu olmayı bilen bir yürek…
Benim hayattaki en büyük dileğim, senin iyi bir insan olman, mutlu bir kalp taşıman…
Senin yolun hep aydınlık olsun.
Ve bil ki, ne olursa olsun,
Ben senin arkanda değil, kalbinin tam içindeyim.

**

Evladı için güçlü olmak zorunda kalan her annenin sırtında görünmeyen bir dağ, kalbinde suskun bir fırtına vardır. Ama biz anneler o fırtınayı içimize saklar, dünyaya güneş gibi doğarız. Güçlü olmayı seçmedik, zorunda kaldık…
Ama her şeye rağmen içimizdeki sevgiyi hiç yitirmedik.
Ve işte bu yüzden;
Bu satırları okuyan, yükü ağır ama sevgisi daha da büyük olan tüm annelere selam olsun! 

**

Anneler Günü’nde tüm kalbimle diyorum ki;
Her anne bir mucizeye can verir…
Ve o mucizeyle birlikte kendisi de yeniden doğar.

Son olarak; Bugün, telefonuma ve mesaj kutuma düşen "sen çok güçlü bir annesin" cümlelerini okurken gözlerim doldu…
Çevremdeki dostlarımın, arkadaşlarımın kalpten yazdığı o güzel cümleler beni hem duygulandırdı hem de gururlandırdı.
İyi ki varsınız, yüreğime dokundunuz… Her birinize teşekkür ederim.

"Bir anne yazdı, bir kalp anlattı..."

Sevgiyle Kalın.