Babam Şeyh Hasan

Şeyh Hasan bildiğiniz şeyhlerden değildi. Havada yürümez, aynı anda iki yerde görünmez, uçmaz göçmezdi. Arkasından geleni görmez, gaybı da bilmezdi. Öyle sarayları, kendisine hizmet eden müritleri de yoktu. Hurafesi, bidati olmayan, tevhidi bir inancı vardı. Malı, mülkü, dünyayı kendisine dert edinmezdi. Hayatı hep mücadele içinde geçti. Rütbesi, makamı, sıfatı, gücü ne olursa olsun Hakk'ı ve doğruyu herkese karşı haykırmaktan çekinmezdi. Ceberut düzenlere, zalim ve diktatörlere karşı sözünü esirgemezdi. Gündüzbey’deki bazı yaşlı kesimin amansız düşmanı, gençlerin ise çok sevdiği bir kanaat önderi idi. Gençleri hep safında toplar, onlara hakkı, adaleti, güzelliği ve iyiliği anlatırdı. Milli değerlerimizin yılmaz savunucusu idi. Çok ağır eleştiri ve tenkitlerini esprili bir dille yaptığı için sözleri kimseye batmazdı. Gözükaralığı ve yiğitliğinden dolayı Malatya’da kendisine“Şeyh Şamil” unvanı verilmişti.
15 Mart 2005 tarihinde vefat etti.
Vefat ettiğinde geride mal-mülk cinsinden bir çöp dahi bırakmadı. Ancak ardında şahsiyetli bir hayat, sevenlerine ve yakınlarına harcanmayla bitmeyecek büyük bir manevi miras bıraktı.
Anıtkabiri Gündüzbey’de bulunmaktadır. Allah rahmet eylesin