Ey kalın kafalı adam!

Peygamberimizin hayatını (tekrar) okuyorum da, bir şey daha dikkatimi çekti;
Allah'ın yardımı hep Peygamber ve arkadaşları çabaladıktan, ter döktükten, savaştıktan, çalıştıktan, sünnetullahın gereğini yerine getirdikten sonra geliyor. 
Peygamberden oturduğu yerde, hiç tespih çekerken bahsetmiyor. Kalkıyor, ilerliyor, çarpışıyor, çile çekiyor, ıstırap duyuyor, ağlıyor, sızlıyor, üzülüyor, yıpranıyor, bir sürü felaket ve musibete duçar oluyor. 
Hep emek var. Bedavacılık yok, armut piş ağzıma düş yok, oturma yok, miskinlik yok, boşluk yok, tembellik yok. Devamlı bir hareketlilik var. 
Aksiyon adamıydı. 
Hayatını okurken adeta başım döndü.
Ben de onunla beraber sanki savaştım, ben de onunla beraber zaferi yaşadım. Ben de onunla beraber üzüldüm, ben de onunla beraber sevindim. 
Hayatının her aşamasında sanki olayların sonunu bilmiyormuşum gibi, tıpkı zaman tünelinde geriye gitmiş gibi, hep İslam güneşinin az daha batacağından korktum, az daha başarısız olacağını sandım. Uhud'un sonunu bilmiyormuş gibi savaşın nasıl sonuçlanacağını merak ettim. 
Mu'te Savaşında Cafer'in kolu koptuğu zaman, sanki benim kopmuş gibi kolumu yokladım. Hz. Aişe anamıza iftira atıldığı zaman sanki kendime atılmış gibi üzüldüm, kahroldum. Sanki bunlar bugün yaşanmış gibi titredim! 
Mekke fethedilecek mi acaba diye düşündüm. 
Peygamber, kendisine Allah'ın emrinin geldiği ve vefat ettiği 22 yıl boyunca hayatına ne kadar çok şey sığdırmış... O günler boyunca rahat bir nefes alamamış... Bir gün dahi rahat bir şekilde divanında oturup ayağını uzatıp keyfine bakmamış. 
Görevine bu kadar sadık dünya üzerinde başka bir beşer gösteremezsiniz. Oysaki Allah'ın elçisiydi, işi mucizelere bırakır, kendisi evde gider yatardı, okuyup üfleyin düşmanı def ederdi, kılıç kullanmak da neydi, ok atmak da neydi, niye canını tehlikeye attı ki?  
Bir savaş, anlaşma, ya da bir sorun karşısında gecelere kadar yatmaz plan yapardı, kafa patlatırdı, olağan üstü bir enerji ve performans sergilerdi. 
Peygamberi mucizelerle, beşer üstü varlık gibi, havada gökte uçan, sihirbaz gibi göstermeyin. 
Peygamber normal bir insan gücüyle neler yapacağını gösterdi bize... Bir insan, kısacık ömründe neler yapabilir, bize bunu ispatladı. 
Peygamber, ne başardıysa, Allah'ın yardımı ve emeğiyle başardı. Öyle olmasaydı Allah bize Peygamberi örnek göstermezdi. Peygambere, en çileli bir insanın bile çekmediği çileleri çektirdi. Hayatın gerçekleri Peygamber için de işledi. Allah asla kulu ve elçisi Hz. Muhammed'e torpil yapmadı. 
Sonuç; Allah'ın yardımını mı bekliyorsun kardeşim, o zaman;
Çalış, ter dök, emek ver!
Çalışan kâfir dururken, oturan Müslümana yardım yok.
Bu gerçekleri kalın kafana sok!
*****  
(Not: Yazının başlığındaki muhatap benim, kimse kendi üzerine alınmasın)