Malatya’yı Ben Yaptım! 5. Bölüm – Tevazu mu, Teslimiyet mi?

Ahlaki Muhasebe: Başkalarının İşini Sahiplenmek

Siz hiç, birinin başkasının yaptığı işi sahiplendiğini gördünüz mü?
Siz hiç, bir belediye başkanının, bakanlık tabelasını “Büyükşehir Belediyesi yaptı” levhasıyla örttüğünü duydunuz mu?
Duyduysanız, geçmiş olsun.
Çünkü bu, tevazu değildir.
Bu, teslimiyet de değildir.
Bu, düpedüz “kamuoyunun zekâsına hakarettir.”

Ama bizim memlekette işin şekli biraz farklı.
Burada birileri çıkıyor, devletin yaptığı okulu kendi müfredatına yazıyor…
Bakanlığın getirdiği altyapıyı kendi kazmasıyla yapmış gibi anlatıyor…
TOKİ’nin yaptığı konutları kendi evladıymış gibi kucağında sallıyor…
Ve ne hikmetse…
Bir Allah’ın kulu da çıkıp demiyor ki:
“Başkanım, bari teşekkür ederken isimlerini anın.”

Yok.
Çünkü teşekkür etmek, müteşekkir olmayı gerektirir.
Tevazu, bir fazilet ister.
Ama “ben yaptım, ben ettim, ben koştum” cümlelerinin ortasına “biz” sıkıştırmakla tevazu olmaz.
Olsa olsa…
Teslimiyetle kamufle edilmiş bir kibir olur.

Sayın Başkan konuşmasında diyor ki:
“Cumhurbaşkanımıza gittim, Tarım Bakanımıza gittim, TOKİ Başkanıyla görüştüm, daire başkanına dosya verdim, oradan alıp şuraya götürdüm, sonra projeyi ihale ettik…”
İyi de Sayın Başkan…
Siz ne yaptınız?

Yani kusura bakmayın ama…
Eline klasör alıp Ankara’da odadan odaya koşan memurun yaptığı şeyi, Malatya’ya “hizmet” diye anlatmak, bizim Malatyalının aklıyla alay etmektir.
Buna halk arasında “emek hırsızlığı” denir, “gösteriş merakı” değil.

Ve en çok alkış alan kısmı neydi konuşmanın?
“101 bin konut ihalesi yaptık.”
Peki nasıl?
“TOKİ yaptı.”
“Emlak Konut yaptı.”
“Çevre Şehircilik Bakanlığı yaptı.”
E hani Büyükşehir Belediyesi?
Nerede?

Sayın Başkan konuşmanın neredeyse her paragrafında “devletin gücü” vurgusu yapıyor.
Doğrudur.
Bu devleti biz de alkışlıyoruz.
Ama biz “devletin yaptığını” değil, “belediyenin üstlendiğini” eleştiriyoruz.
Eğer Malatya Belediyesi sadece “koordinasyon” yapıyorsa, çıkıp da “ben yaptım” deme hakkına sahip değildir.

Lansmanın başında bir hikâye anlattı:
Sekiz yaşında bir kız çocuğu, çikolatayı eline almış ama yememiş. “Ben şeker hastasıyım,” demiş.
Çok dokunaklı.
Ama hikâyenin sonu eksik.
Asıl mesele, o çocuğun evini TOKİ yaparken, “Senin evini ben yaptım” diyebilecek kadar gözü kara olmak.

Bakın bu bir “retorik” meselesi değil.
Bu bir “ahlaki muhasebe” meselesidir.
Yani birilerinin yaptığı hizmeti sahiplenmek, sadece siyasi etikle değil, vicdanla da izah edilemez.

Ve işin en ironik tarafı nedir biliyor musunuz?
Sayın Başkan bütün lansman boyunca “şeffaflık” dedi, “adalet” dedi, “halkla yönetim” dedi.
Ama “101 bin konutu TOKİ yapıyor” demedi.
“Kamulaştırmaları Karayolları yaptı” demedi.
O zaman biz soralım:
Milletin bakanına selam durup, milletin zekâsına posta koymak da mı şeffaflık?

Hayır, hayır…
Bu “tevazu” değil.
Bu “teslimiyet” değil.
Bu, kocaman bir “şov.”
Üstelik, başka kurumların emeğini üstlenerek yapılan bir “gövde gösterisi.”

Biz, Malatya’nın gerçekten ayağa kalkmasını istiyoruz.
Ama başkalarının elleriyle yapılan işleri “biz yaptık” diyerek, kendi gövdesini şişirenlerin, bu şehrin omzuna basmasını istemiyoruz.

Çünkü bu şehir, çikolata yiyemeyen çocukların şehridir.
Ama aynı zamanda aklıyla alay edilmesine tahammülü olmayanların şehridir.
Ve bir gün, o çocuk büyüyecek…
O gün geldiğinde, bu şehre kimin gerçekten hizmet ettiğini de bilecek.
Kimin sadece “konuştuğunu” da.

Malatya’yı Ben Yaptım! (1. Bölüm)

https://www.malatyatime.com/makale/malatyayi-ben-yaptim-78461

**

Malatya’yı Ben Yaptım! (2. Bölüm)

 https://www.malatyatime.com/makale/malatyayi-ben-yaptim-2-bolum-78466

**

Malatya’yı Ben Yaptım! – 3. Bölüm: Yollar Yalan Söylemez

 https://www.malatyatime.com/makale/malatyayi-ben-yaptim-3-bolum-yollar-yalan-soylemez-78468

**

Malatya'yı Ben Yaptım! 4. Bölüm: Raylı Masallar ve Banliyö Hayalleri

https://www.malatyatime.com/makale/malatyayi-ben-yaptim-4-bolum-rayli-masallar-ve-banliyo-hayalleri-78470