Malatya'yı Ben Yaptım! 4. Bölüm: Raylı Masallar ve Banliyö Hayalleri

Malatya’nın raylı sistemi…
Yani ulaşımın Ferrari’si, belediyeciliğin Olimpiyat altını, şehir vizyonunun diploma notu.

Yıllardır konuşuluyor.
Her gelen vaat ediyor.
Her giden unutuyor.
Her gelen bir daha vaat ediyor.
Vatandaş da her defasında yeniden umutlanıyor.

Ve sonunda…
Sami Er de dedi ki: “Raylı sistem lazım.”
Yetmedi, dedi ki: “Yapacağız.”
Yetmedi, animasyon bile hazırladı.

Ekranlarda bir tren geçiyor, istasyondan kalkıyor, Malatya’ya bağlanıyor.
Sonra bir daha geçiyor.
Sonra tekrar geçiyor.
Çünkü hayal trenleri hep aynı rayda döner.

⸻

Raylı sistem yapılacak mı?
Yapılabilir mi?
Yapılırsa nasıl olur?
Kaç kişiyi taşır?
Kaç milyon liraya mal olur?
Feasible mi?
Karlı mı?
Zararlı mı?

Boş verin…
“Ray geçsin yeter.”

Siyaset bu ya, ray değil, rüyaya bile “başladık” diyorlar artık.

Sami Er, lansman kürsüsünde büyük bir coşkuyla anlattı:
“İnönü Üniversitesi’nden İkizce’ye kadar uzanan raylı sistem projemiz var.”
Sonra bir cümle daha kurdu, biraz daha alçak sesle:
“Gerçi AYGM (Altyapı Yatırımları Genel Müdürlüğü) fizibil bulmadı…”

Hadi buyurun.
Yani Ulaştırma Bakanlığı “bu iş olmaz” diyor, ama biz lansmana koyuyoruz.
AYGM diyor ki:
“Malatya’nın nüfusu bu sistem için yetersiz.”
Ama biz caddenin ortasına animasyon döşüyoruz.

Bir elimizde nüfus, diğer elimizde Photoshop.

Malatya’nın nüfusu belli:
Yaklaşık 800 bin.
Bunun da önemli bir kısmı kırsalda.

Raylı sistemin fizibil olması için:
Yüksek nüfus
Yüksek yoğunluk
Yüksek toplu taşıma kullanımı gerekir.

Malatya’da ne var?
Trafik var, evet.
Ama İstanbul trafiği değil.
Ankara kalabalığı değil.
İzmir yoğunluğu değil.

Yani bu raylı sistem, 20 kişi için gidecekse…
Otobüs niye var?

Ama diyelim ki yaptık…
Nereden geçecek?
İnönü Üniversitesi – İkizce – İstasyon hattı diyelim.
Günlük yolcu sayısı kaç?
Dönüş sıklığı ne olacak?
Elektrik mi, dizel mi?
Hat uzunluğu ne?
Araç maliyeti ne?
İşletme gideri ne?

Bilen yok.
Soran yok.
Sorunca kızan çok.

Ama asıl soru şu:
Bu şehir raylı sisteme hazır mı?

Kentsel dönüşüm, ulaşım planı, yol genişliği, yer altı altyapısı, sinyalizasyon sistemi, elektrik kapasitesi?
Hani neresinden tutsan eksik.

Ama olsun…
Ray geçsin.

Sami Er, konuşmasında bir şey daha söylüyor:
“Cumhurbaşkanımızdan destek istedik.”
Yani projenin imkânsız olduğunu herkes söylüyor, ama destek isteniyor.

Bu neye benziyor biliyor musunuz?
Köyde metro durağı istemeye…

Ve bitmedi:
Bir de banliyö hattı hayali var.

Eski tren yolu hattı…
Yani Malatya’nın istasyonundan başlayıp, İkizce’ye, Organize Sanayi’ye uzanacak bir banliyö treni.

Kulağa güzel geliyor.
Ama raylar hâlâ orada, pas içinde.
Trenler yok, istasyonlar yok, sistem yok, plan yok.
Sadece hayal var.
Hatta o bile yok.
Çünkü Malatya’nın hayal görmeye mecali kalmadı.

Malatya’nın raylı sistemi neden bu kadar konuşuluyor?
Çünkü bu şehir hâlâ 1990 model belediyecilikle idare ediliyor.
Çünkü “bir şey yapılsın” açlığı var.
Çünkü vizyon o kadar küçüldü ki, rüya bile büyük geliyor.

Ama gerçek şu:
Malatya’ya ray gelmedi.
Gelmeyecek.
Gelse bile bu şekilde değil.
Bu maliyetle değil.
Bu yöntemle değil.
Bu fizibiliteyle hiç değil.

Ama Sami Er diyor ki:
“Yapacağız.”
Biz de diyoruz ki:
“Bu gidişle…
Anca animasyonda.”

Bu yazı “Malatya’yı Ben Yaptım!” dizisinin dördüncü bölümüdür.
Beşinci bölümde görüşmek üzere.
Şehri konuşmaya devam edeceğiz.

**

Malatya’yı Ben Yaptım! (1. Bölüm)

https://www.malatyatime.com/makale/malatyayi-ben-yaptim-78461

**

Malatya’yı Ben Yaptım! (2. Bölüm)

https://www.malatyatime.com/makale/malatyayi-ben-yaptim-2-bolum-78466

**

Malatya’yı Ben Yaptım! – 3. Bölüm: Yollar Yalan Söylemez

 https://www.malatyatime.com/makale/malatyayi-ben-yaptim-3-bolum-yollar-yalan-soylemez-78468