İki akıllı adam: Hayrettin Abacı ve Alişan Hayırlı 

İnsan kendi kendisine akıllı adam der mi? Bırak da seni başkası taktir etsin. Ne yapayım, herkes depremden sonra akıllanınca, ben de dayanamadım bu tarihi yazıyı yazmaya ve kendime “akıllı” demeye karar verdim. İsterseniz beni kınayın, hiç umurumda değil… 

6 Şubat’tan önce, başta Tecde ve Barguzu olmak üzere bağ köylerinin imara açılıp çok katlı binaların yapılmasına karşı çıkanları saymaya kalkarsanız, iki elin 10 parmağını geçmez. İşte bu 10 kişiden biri Merhum Hayrettin Abacı, diğeri de ben! 

Beni takip edenler çok iyi bilir ki, sayısız yazılar yazdım, gazetelerde ve sosyal medya mecralarında “Malatya’nın katilleri” diye başlıklar attım. Hatta Tecde ve çevre köylerin kahve ortamlarında yöre halkıyla sohbet ederken, buraların imara açılmasını eleştirmiş, kahvede oturan Tecdeli vatandaşlıların saldırısından canımı zor kurtarmıştım: “Yürü git, sen bizim düşmanımız mısın, tabi ki senin tuzun kuru (Halbuki bir maaşla geçinen gariban birisiyim), bizim de ev sahibi olmamızı istemiyor musun” demişlerdi. 
O tarihlerde bana saldıran ve beni tehdit edenler belki de enkaz altında kaldı ya da o güzelim (!) evlerini terk edip başka şehirlere kaçtı. (Umarım canları sağdır)
Şimdi bunlar ve bütün Malatyalılar, Tecde’yi ve Barguzu’yu imara açanlara koro halinde hakaret ediyor, hesap sorulsun diye bar bar bağırıyor. Maşallah şimdi hepsi şehir plancısı ve deprem uzmanı oldu. 

Neye yarar?

Akıllı adamlar 6 Şubat’tan önce konuşanlardır, tıpkı benim gibi, tıpkı Hayrettin Abacı gibi… 

Şimdi sizlere aşağıda, sosyal medyada yazdığım yüzlerce yazıdan sadece ikisini sunacağım. Okuyun ve benim kendime “akıllı” demekte haklı olup olmadığıma siz karar verin. Tabi o zamanlar sakalım yoktu, adımın başında “Başkan” ya da “Prof.” gibi unvan da yoktu: 

****** 

Hayrettin Abacı'nın evi... (28 Şubat 2017)

Hayrettin Abacı Malatya’mızım yetiştirdiği önemli isimlerden biri... 

Yıllarca "komünist" diye toplumdan dışlandı ve hakir görüldü. Halbuki vatansever bir kişiydi... Miş'li geçmiş zamanla konuşuyorum ama kendisi hala yaşıyor (Allah uzun ömürler versin) fakat hafızasını biraz kaybetmiş, geçenlerde kendisini aradım beni tanıyamadı. İzmit'te hanımının yanında kalıyor.
Bugün yolum yine Tecde'ye düştü... 

Tecde'de Hayrettin Abi’nin terkedilmiş ve artık yıkılmaya yüz tutmuş kerpiç evini ziyaret ettim. Tahtadan yapılmış tarihi kapısı kapalı... Duvarların sıvası dökülmüş, pencereleri çürümüş, ağaçları kurumuş, çatışı çökmüş, tıpkı kendisi gibi yaşlanmış... Eve ağır bir hüzün hakim olmuş, kabristan kadar sessiz ve sakin... 

Kalp gözü açık olanlar için hatıraların izini duymak mümkün... Kapı eşiğinde oturup ya da kerpiç duvara yaslanıp dinlerseniz, anıların konuştuklarını duyarsınız. 
Hayrettin abi, Tecde'nin işgaline karşı kahramanca mücadele etmiş efsanevi bir kişiliktir. Düşman güçlerine (Belediye ve müteahhitlere) karşı göğsünü germiş, vatanını çiğnetmemişti... Verdiği kutsal mücadeleyi ileride tarih kitapları yazacak ve belki de torunlarımız Hayrettin Abacı'nın heykelini dikecek, Tecde'yi imara açanları da lanetle anacaktır. 

***** 

Şairleri de vururlar (22 Aralık 2018)

Yıkıldı benim eski evlerim, viraneye döndü benim mahallem... Gitti benim güzelim Tecdem! 

Aaaaah başımı alıp nereye gideyim. Ocağıma apartman ağacı diktiler, kurudu betonlaştı yürekler, bitti komşuluklar, yitip gitti paylaşımlar, selamlar, hoşbeşler, sohbetler...
Yuvasız kaldı kuşlar, kim bilir nereye kayboldu sincaplar, daha gelmez oldu leylekler... 

"Pembem, yeşilim, tadım, kokum müjde benim…
Altın yemişiyle dalları secde benim…
Diller derler ki: “Malatya’nın gözbebeği”
Yaz kalbine ey yolcu, adım Tecde benim." diyen şairimizin kemiklerini de sızlattılar. 

Ne pembe kaldı, ne yeşil, ne tadım ne de müjdem... Beton rengi gri her yeri sardı, kuşattı, kapladı... Meyveleriyle secde eden dallar kalmadı, kocaman binalar gökyüzünü kapattı... Diller der ki artık Malatya'nın betonu, yaz kalbine oy yolcu adım "ihanet" benim!