İkizce’de Sabır Taştı: Bu Mu Sosyal Konut?   İkizce Halkı Duyulmak İstiyor

Malatya’nın Yeşilyurt ilçesi, İkizce bölgesi son yıllarda TOKİ tarafından inşa edilen sosyal konutlarla büyüyor. Fakat bu konutlar, barınma sorununa çözüm sunarken beraberinde pek çok yeni sorun doğurmuş durumda. Özellikle İkizce 2. Bölge 1. Etap E7 Blok ve çevresinde yaşayan vatandaşlar, son dönemde ciddi mağduriyetler yaşadıklarını dile getiriyor.

Sosyal konutların “sosyal” yönü, bu bölgede neredeyse yok sayılmış gibi. Bölge halkı, defalarca şikayette bulunmalarına rağmen seslerini duyan kimsenin olmadığını söylüyor. Peki, ne oluyor İkizce’de?

SOSYALLİK NEREDE?

Bölgedeki bazı blokların arka tarafına spor aletleri yerleştirilmişken, bazı binaların çevresinde hiçbir sosyal donatıya rastlanmıyor. Özellikle E7 Blok gibi bazı binaların yakınında ne çocuklar için alanlar, ne yaşlılar için oturacak bir bank, ne de engelli vatandaşların yararlanabileceği herhangi bir alan mevcut.

Oysa bu binalarda yaşlı ve engelli vatandaşların oranı oldukça yüksek. Mahalle sakinleri haklı olarak soruyor: “Bu projelerde insan faktörü neden göz ardı ediliyor?”

OTOPARK KRİZİ: 18 DAİREYE 6 ARAÇLIK ALAN

Bir başka önemli problem de otopark meselesi. 18 dairelik bir apartmana sadece 6 araçlık otopark alanı bırakılmış. Geriye kalan araçlar ya yol kenarına park ediyor ya da daha uzak alanlara yöneliyor. Bu da özellikle yaşlı ve engelli bireyler için ciddi bir ulaşım sorununa yol açıyor. Oysa hemen binanın yanı başında boş bir alan mevcut. Orası otopark olarak düzenlense, bu sıkıntının büyük bölümü çözülebilir.

AĞAÇ VAR AMA YAŞAYAN YOK

Peyzaj düzenlemeleri kağıt üzerinde var. Evet, fidanlar dikilmiş. Ama bakım sıfır. Sulama yapılmadığı için ağaçların neredeyse tamamı kurumuş durumda. Mahalle halkı, “Bir alt sokakta her hafta sulama yapılıyor, biz sanki üstte olduğumuz için unutulduk” diyor. Bu ihmalkârlık sadece çevre estetiğini değil, vatandaşların aidiyet hissini de zedeliyor.

20 METRELİK MESAFE 500 METREYE ÇIKIYOR

En ilginç şikayetlerden biri ise ulaşım üzerine. Belediye otobüs durağı aslında bina sakinlerinin hemen alt tarafında, yaklaşık 20 metre mesafede. Ancak buraya yüksek bir duvar örülmüş ve geçiş imkânsız hale getirilmiş. Bu nedenle vatandaşlar yolu dolanarak yaklaşık 500 metre yürümek zorunda kalıyor. Yaşlı ve engelli bireyler için bu mesafe işkenceye dönüşmüş durumda. Çözüm mü? Çok basit: O duvara bir merdiven yapılması. Ama ilgili kurumlar, “Proje böyle” cevabıyla talepleri geçiştiriyor.

SESSİZLİK ARTIK ÇÖZÜM DEĞİL

Bu sorunlar sadece bir binanın değil, bölgenin genel sorunları. Aynı konularda defalarca CİMER’e, belediyeye, karayollarına başvurular yapılmış durumda. Ancak gelen yanıtlar “proje böyle” çizgisinde özetleniyor. Vatandaşlar haklı olarak soruyor: Eğer bu projeler insanı merkeze almıyorsa, kimi hedefliyor?

Sosyal konutlar, sadece barınma değil; yaşanabilirlik, erişilebilirlik ve eşit hizmet demektir. Bir bölgede insanlar sosyal alanlarda spor yaparken, diğer bölgede çocuklar boş toprakta taşlarla oynamak zorunda kalıyorsa; burada “eşitlik” sorgulanmalıdır.

Yetkililerden beklenti büyük ama çözümler oldukça küçük. Birkaç spor aleti, bir merdiven, biraz sulama... Bu kadar mı zor?

Sosyal konut değil, sosyal adalet istiyor bu insanlar. O duvarlar sadece beton değil, aynı zamanda duyarsızlıkla örülmüş. Artık o duvarlar yıkılsın.

Sevgiyle Kalın.